Volg ons op facebook
|
< terug
Junkieliefde, rijlessen en echtelijke onmin/ deel 2
Claire blijft achter in de hal. Ze snikt en laat zich langs de zijwand op de grond rijzen. Dan gaat de bel. Ze springt gauw recht, dept haar ogen droog en doet open. Het is de buurjongen. Ze kijkt hem aan zonder te groeten. Hij zegt: 'Jullie ezels zijn losgebroken. Ze zitten in onze moestuin.'
Claire verzekert hem dat ze het zal melden aan haar vader. De buurjongen kijkt haar wantrouwig aan en gaat traag heen. Van boven is moeders stem te horen. Zij wil ook graag weten wat er precies met de Ladyshave gebeurd is. 'Dat ding lijkt wel een soort penseel!'
Claire rent naar de kelder en verstopt zich tussen de wijnvaten. Lore en moeder gaan samen aan de ontbijttafel zitten. 'Waar is pa?' 'Die is om boodschappen.' 'Hij heeft beloofd mij te leren rijden vandaag.' Moeder stelt haar gerust.'Hij is het niet vergeten. Kijk hier, het hangt op het prikbord.'
Moeder wandelt naar het kartonnen bord dat aan de koelkast hangt. 'Kijk zie je wel, hier han..' Ze breekt haar zin af. 'Wat is dit? Petitie voor lekker eten? Wat heeft dat te betekenen? Ze is ondertekend door je vader, je zus en jij!' Lore weet niet wat zeggen en schroeft met rode wangen de pot choco open. Dan gaat de bel weer.
Lore reageert zo enthousiast dat ze haar stoel wegschopt. Die landt tegen het fornuis. In het venster van de oven komt een barst te zitten. Lore opent de deur. De buurjongen. Nors kijkt hij haar aan en zegt: 'Jullie ezels hebben onze moestuin kaalgevreten, daarna zijn ze dwars door het glas van onze serre gegaan. Mijn grootvader is nu op zoek naar zijn tweeloop. Ik zou maar snel iets doen, als ik jullie was.'
Lore loopt wild de tuin in. 'Barbar, Mefistofocles en Brientje, kom naar huis, nu!' Ze duikt door de haag en jaagt het drietal terug naar hun weide. Daar ziet ze dat er een gapend gat in de omheining zit. 'O zo, doen jullie dat.' Gauw sleurt ze de hekken terug nauwer aan elkaar. Opeens hoort ze een knal. Op dertig meter van haar staat een stokoude man, gekleed in een witte boxershort en bruine rubberlaarzen.
Hij schiet een tweede keer richting de stal van de ezels en herlaadt dan. De buurjongen verzekert Liese dat er geen gevaar dreigt. 'Maak je geen zorgen, die tweeloop is volstrekt versleten.' Zijn woorden zijn nog niet koud of grootvader knalt het restant van zijn eigen serre aan diggelen. Als de oude man dit vaststelt, slaat hij zijn tweeloop stuk tegen een paal. Zijn kleinzoon begeleidt hem naar binnen. 'Kom opa, het is tijd voor je pilletje.'
Lore hoort vaders auto de oprit opkomen en loopt naar de garage. 'Gaan we straks rijden, papa?' 'Hebben jij en je zus zich gedragen deze ochtend?', vraagt vader terwijl hij uitstapt. 'Ja, hoor, braaf gedoucht en nu zitten we aan het ontbijt.' Vader slaat een arm om haar heen: 'Heb je de ezels te eten gegeven?' 'Euh, weet je pa, ezels zijn soms erg zelfvoorzienende dieren.' 'Hoe bedoel je?, vraagt vader niet begrijpend.'
'Niks, ik maak zo maar een grapje.' 'Dan is het goed. Waar zullen we eens een keer naar toe rijden, vandaag?' 'De stad in.', zegt Lore. Haar gedachten dwalen af naar de winkelbuurt. 'Mooi', zegt vader, 'maar eerst de boodschappen uitladen. Roep Claire even. Met drie is het zo gebeurd.'
Lore gaat om Claire. Ze kan haar echter nergens vinden. In de zitkamer ontdekt ze Claire's vriendje. 'Weet jij waar Claire is?' Van onder een veel te lange froufrou kijkt hij haar versuft aan. Lore herhaalt de vraag: 'Teddy, heb jij Claire gezien?' Teddy antwoordt niet. Hij blaast en zakt voorover, half de grond op. 'Die zit weer stevig onder de dope', mompelt Lore. Grondig doorzoekt ze het huis. Alle kasten trekt ze open.
Uiteindelijk daalt ze de keldertrap af. 'Brr, doodeng is het hier. Waar zit je ergens Claire? Stel je niet zo aan en kom te voorschijn. Teddy wacht op je in de salon.' Van tussen de wijnvaten, stijgt een gekerm op als van een koe waarvan de uiers op springen staan. 'Hij kust mij zelfs niet gedag', vangt Lore tussendoor op. 'Kom, hup, mee, stel je niet zo aan. Laat die junk dan voor wat hij is.' Vanuit het donker komt een oude smeervod aangevlogen. 'Hij is geen junk, hoor je? Hij is alleen een beetje down.' 'Down on downers.', fluistert Lore. 'Als jij het zegt. Kom nou mee, we gaan de stad in.', reageert Lore berustend. 'Mag Teddy mee?' Lore zucht. 'Als jij hem reanimeert wel.'
Het gezin neemt plaats in de auto, evenwel zonder moeder. Die zit mokkend aan de keukentafel. 'Een petitie voor lekker eten, hoe bestaat het?', prevelt ze. Ze belt een vriend op en doet haar verhaal. De vriend wil haar tot bedaren brengen en zegt: 'Ik kan je best enkele kookboeken lenen, als je wilt. Je kunt je ook inschrijven voor een cursus.' Moeder schreeuwt woest: 'Er is helemaal niks mis met mijn eten!'. Daarna legt ze de hoorn op de haak. Ze gaat terug aan de keukentafel zitten en schenkt zichzelf een glas cognac uit. Buiten hoort ze met horten en stoten de auto vertrekken.
feedback van andere lezers- aquaangel
goed geschreven moet altijd wennen aan een komma achter een vraagteken
hoe bestaat het?', prevelt ze.
aqua zou doen:
hoe bestaat het?' prevelt ze.
pisatelj: je hecht een opvallend groot belang aan zulke dingen
nu, het stoort mij niet, als jij het me niet zegt, kom ik het misschien nooit te weten
merci
|
