Volg ons op facebook
|
< terug
De scheiding - (39)
Hfdst 9. De spanning neemt toe!
Sinds de miskraam van Lisa gaat de relatie tussen Michel en zijn echtgenote zienderogen achteruit. De jonge vrouw trok zich opnieuw terug in een eigen wereld. Enkel als het niet anders kon richtte ze het woord tot haar man. Steeds opnieuw stond deze voor een muur van stilzwijgen, die hij met geen middel doorbreken kon. Het maakte hem eerst verdrietig, dan opstandig. Hij was kwaad op zijn vrouw. Steeds vaker stortte hij zich op zijn werk. Soms werd hij geconfronteerd met vrouwen die hem probeerden te verleiden. Hij bleef echter zijn Lisa trouw. Hij hield nog steeds van haar, ook al begon zijn huwelijk op een marteling te lijken. Steeds vaker werd zijn liefde overwoekerd door wrevel en ongenoegen omdat zijn vrouw hem niet begreep en omdat ze hem geen toegang gaf tot haar gevoelens. Ze was niet meer die liefhebbende echtgenote! Ze was een grillig kind geworden, dat hem elke toegang tot haar wereld ontzegde. Dat ze hun zoontje in die afzondering probeerde mee te sleuren maakte hem woedend en was een reden te meer om haar te wantrouwen. Stilaan werd ze een blok aan zijn been, een lastpost. Hij verzette zich tegen die negatieve gevoelens. Maar steeds opnieuw, als zijn liefde de bovenhand kreeg, berokkende Lisa hem nieuw leed en nog meer verdriet. Dan waren zijn goede voornemens verdwenen en maakten plaats voor woede. Ze hadden vaker ruzie. Bartje huilde dan van angst. Op dergelijke ogenblikken haatte hij haar en vluchtte hij in zijn beroepsbezigheden. Meer en meer moest hij toegeven dat hun huwelijk gestrand was. Een hele tijd al waren ze niet meer gelukkig samen. Steeds meer vroeg hij zich af of het nog zin had om zo verder te leven. Immers, er waren te veel spanningen. Bovendien was er dat wederzijds wantrouwen. Dacht Lisa misschien dat hij een verhouding had? Waarom sprak ze er dan met hem niet over?
Met droefheid dacht Michel terug aan Lisa, zoals ze was toen hij haar leerde kennen en verliefd op haar werd. Toen hij met haar trouwde. Waarom was zij veranderd? Wat was er mis gegaan? Was het normaal dat twee mensen, die elkaar zo zeer beminden, uiteindelijk toch uit elkaar groeiden? Was dit de tol van de verveling? Van de dagelijkse sleur?
Michel kende het antwoord niet.
En dan kwam die fatale dag, waarop Michel door de hoofdredacteur naar Nederland werd gestuurd om een gijzeling in een school te verslaan. Een dag waarop hij gelukkig had moeten zijn, maar die het begin van het einde betekende.
**
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- hettie35
Ja als mensen niet met elkaar praten dan gaat het niet goed.
Graag gelezen, groetjes Hettie
Julien_Maleur: Bijven lezen, Hettie, je zult er geen spijt van hebben.
groetjes
Julien - Ghislaine
Masterart.
Julien_Maleur: Dank je Ghislaine
groeten
JM - JC
goed, alleen voel ik de leegte niet, ietsje meer van jezelf in het verhaal leggen
Julien_Maleur: Dank voor fb.
groeten
JM - sproet
ik sluit me bij JC aan, ik merk de betrokkenheid van zijn gevoelens niet, het is eerder een academische opsomming van wat zou moeten zijn!
leest wel vlot, maar doet er wat peper op!
liefs, sproet
Julien_Maleur: Jullie opmerking Sproet zegt mij dat mijn doel is bereikt; Michel ziet Lisa nog graag, maar echt veel gevoel is er niet meer. Voor hem is er nog alleen zijn loopbaan. Wat zij voelt doet er niet toe. Hij is niet meer betrokken bij haar wereld, haar wensen.
Dit is ook het einde van een hfdst. Gedaan de flash backs, gedaan het verleden.
groetjes
JM - henny
Dat huwelijk was toch op de klippen gelopen, hoe dan ook. De stijl van schrijven geeft ook de stemming aan. Eerst mijmerend, verdrietig, vrolijk en gelukkig, nu meer het feitelijke. Ik vind dat knap gedaan
Julien_Maleur: Heel blij met je commentaar. Als schrijver verplaats ik mij in mijn personnage en dan probeer ik zijn stemming, zijn gevoelen over te brengen naar de lezer.
groetjes
JM
|
