writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De Dubliners.+1

door verf



Het was in de vroege 70tiger jaren toen ik in Leuven woonde. Mijn geniale gitaarleraar flamenco, Dirk Lambrechts die later de eerste kok van De blauwe schuit werd woonde toen in de schaapenstraat. Ik ging er op bezoek, wie er ook op bezoek was waren enkele zeer langharige en zeer bebaarde mannen. De Dubliners bleek, of ik een riedeltje wou meespelen. Zo speelde ik 1x mee met hun groep. Ze waren het bekends door een act, met zen 3en speelden ze op 4 instrumenten, da lijkt zeer gewoon maar ze speelde op elkaars instrument, met de ene hand op de gitaarhals, met de andere hand op een viool, wat het derde instrument was weet ik niet meer, maar het 4e instrument was een mondharmonica. Het ritme en melodie, waren onberispelijk. Ronny Drew, de stichter is gestorven. Waarbij hiermee dank. Om de onvergetelijke momenten die hij mij bezorgde.

 

feedback van andere lezers

  • ERWEE
    Dat laatste geloof ik direct. *Ben jaloers*-*wink*
    verf: winkel twinkel
    gr.....
  • aquaangel
    stoer man!
    hieronder ben ik zo vrij wat verbeteringen door te voeren:
    ===



    Het was in de vroege jaren 70 toen ik in Leuven woonde. Mijn geniale gitaarleraar flamenco, Dirk Lambrechts, die later de eerste kok van De blauwe schuit werd, woonde toen in de schaapenstraat.
    Ik ging er op bezoek, wie er ook op bezoek was waren enkele zeer langharige en zeer bebaarde mannen. Die de Dubliners bleken. Ze vroegen of ik een riedeltje mee wilde spelen. Zo speelde ik één keer mee met hun groep.
    Ze waren het bekendst door een act en met zijn drieën speelden ze op vier instrumenten, dat lijkt zeer gewoon maar ze speelden op elkaars instrument, met de ene hand op de gitaarhals, met de andere hand op een viool, wat het derde instrument was weet ik nu niet meer, maar het vierde instrument was een mondharmonica.
    Het ritme en melodie waren onberispelijk. Ronny Drew, de stichter is gestorven. Waarbij hiermee dank. Om de onvergetelijke momenten die hij mij bezorgde.


    ipv:

    Het was in de vroege 70tiger jaren toen ik in Leuven woonde. Mijn geniale gitaarleraar flamenco, Dirk Lambrechts die later de eerste kok van De blauwe schuit werd woonde toen in de schaapenstraat. Ik ging er op bezoek, wie er ook op bezoek was waren enkele zeer langharige en zeer bebaarde mannen. De Dubliners bleek, of ik een riedeltje wou meespelen. Zo speelde ik 1x mee met hun groep. Ze waren het bekends door een act, met zen 3en speelden ze op 4 instrumenten, da lijkt zeer gewoon maar ze speelde op elkaars instrument, met de ene hand op de gitaarhals, met de andere hand op een viool, wat het derde instrument was weet ik niet meer, maar het 4e instrument was een mondharmonica. Het ritme en melodie, waren onberispelijk. Ronny Drew, de stichter is gestorven. Waarbij hiermee dank. Om de onvergetelijke momenten die hij mij bezorgde.

    verf: dank u
    smaakt lekker
    groeten ed
  • Peerke
    Wat 'n mooi verhaal van een mooie herinnering!
    verf: da is zo
    dank u
    gr...ed
  • Ghislaine
    De herinnering is prachtig, maar jouw schrijffouten grrrr verf. Het lijkt erop dat je niet bent gegroeid. Ga snel naar de cursus van Jan aub.
    verf: ok
  • Mistaker
    Prachtige herinnering heb je aan die gasten!

    Liefs,
    Greta
    verf: xx
  • badstop
    Dat zijn onvergetelijke momenten kan ik mij voorstellen. Zo heb ik ooit een huiskamer concert meegemaakt met een Amerikaanse countryzanger. Geen versterker alles zo gezongen en gespeeld. Dat was al een onvergetelijke ervaring.
    verf: xx
  • otiske
    Heel mooie herinneringen, goed neergezet, groetjes.
    verf: xx
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .