naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

In het licht van het laatste kwartier - DEEL 3 -

door jbrouns

Plotseling realiseerde ik me dat er nog een fles drank in de kofferbak lag. Voorzichtig vlijde ik haar hoofdje neer. Strompelde daarna moeizaam naar de wagen. Toen ik het wrak bekeek daagde het pas echt tot me wat er voorgevallen was. Oud ijzer met op de plaats waar eerst een voorruit was geweest, nu een mozaïek van kleurloze vlakken.
Ik zocht en vond een halfvolle fles Wodka in de kofferruimte. Die moet er nog gelegen hebben van de laatste black-out die ik een dag of drie geleden had. Nog een geluk dat ze nog heel was. Ze moesten die klotenwagens ook van glas maken. Minder verkeersslachtoffers. Maar die moeten er natuurlijk ook zijn om de economie bloeiend te houden. Een flinke slok deed deugd. Daarna knielde ik opnieuw naast het meisje. Ik zag dat ze enorme pijnen leed.
'Kun je opstaan?' vroeg ik.
Geen reactie.
'Kun je bewegen?'
Moeizaam bewoog ze haar hoofd van links naar rechts.
'Ben ik nog niet genoeg gestraft?' dacht ik. 'Wat moet ik hiermee?'
Ik bevochtigde haar lippen met enkele druppels Wodka. Een verwrongen grimas. Vervolgens ging ik op mijn rug liggen, languit, naast haar, en keken we samen naar de snel voorbij drijvende wolken die ons af en toe een glimpje van verborgen licht gunden.
Het leek eindeloos, slow motion, de tijd die we in deze impasse doorbrachten. Maar goed dat ik die fles nog had.
'Ben jij van hier? Neen, zal wel niet,' sprak ik tot niemand in het bijzonder.
'Zover ik weet is in de wijde omtrek slechts één kleurlinge. Die zat bij Audrey in de klas. Een echte pestkop was dat. Mijn lieve, kwetsbare Audrey kwam dikwijls hysterisch terug uit school. Maar ik luisterde nauwelijks naar haar gemekker. Ik kon het niet aan, begrijp je? Ik wou het niet horen. Wat kon ik eraan doen? Ik probeerde me sterk te houden, maar dat ben ik nooit geweest. Labiel noemde Eric het, en toen ging het nog goed tussen ons, maar wat begreep hij van een relatie tussen moeder en dochter!'
Een vreemd geluid weerklonk uit de verte. Ik verhief mijn verkleumde lichaam. Mijn ogen speurden de omgeving af. De onzichtbare uitgestrektheid van het platteland stemde me somber. De stilte teisterde mijn gemoed. Ik ging terug liggen in het natte gras en vervolgde de monoloog.
'Rowina. Ja, Rowina was de naam van dat rotkind. Het ergste is dat ik niet eens weet wat ze mijn dochter heeft aangedaan. Ik wist niet eens wat mijn dochter zichzelf aandeed. Weet je dat ze zichzelf sneed? Ja, ze sneed zichzelf met van alles en nog wat: scheermesjes, scharen, gebroken glazen, spiegelscherven. Eender wat.'
ineens trilde haar hele lijf. 'Het is gedaan,' ging door mijn hoofd. Het zweet brak me uit, gevolgd door koude rillingen. Ik was compleet radeloos. Woedend werd ik ervan. Het overmatige alcoholgebruik was er vermoedelijk medeschuldig aan. Sinds de dood van Audrey had ik geen moment meer droog gestaan.
'Dom kind,' schreeuwde ik. 'Hoe haal je het ook in je hoofd om voor mijn wagen te springen!'

feedback van andere lezers

• DeKoeneRidder
  Wat een lugubere fantasie maedje. Sjiek gesjraeve mer ich krieg der hoondervel van.
  
  XXX DKR
  jbrouns: aan fantasie gein gebrek nein, ich ben waal ein menneke haha, ich sjrief vanalles, van sprookskes tot miserie verken ich mien grenze, bedankt veur het te blieve lezen, grtz
• Vansion
  graag gelezen en benieuwd naar het vervolg ...
  eens zien of alle aapjes uit de mouw zullen komen...
  
  ik vind het een beetje spijtig dat het hoofdpersonage van 't café komt... het ware nog veel tragischer indien ze er écht niets aan kon doen... maar nu heb ik het misschien over één of andere aap die in het vervolg op de proppen komt...
  
  schitterende titel!
  
  oh ja! die pluizenbolmuts! ik hoop dat je die regelmatig nog bovenhaalt en helemaal 'ontrafelt' zoals een witte draad ...
  jbrouns: Hey! Bedankt voor het lezen en de waardevolle fb. Je hebt me aan het denken gezet: misschien is het idd. een beetje erover dat ze zoveel zuipt, maar anderzijds blah blah, ik kom al niet meer uit mijn gedachten :-) Er zijn altijd zovele opties aan een verhaal, welke is de beste? Ik weet het niet. Er komt nog wel een aapje hier en daar, maar ik heb er voor gekozen sommige vragen onbeantwoord te laten. Natuurlijk is de pluizenbolmuts nog niet vergeten ;-)
  Groetjes
• ERWEE
  Totale dramatiek, niks erover of zo, alles komt voor en veel dingen komen samen.
  
  Dees ins bekieke:
  Toen ik het wrak bekeek daagde het pas echt tot me wat er voorgevallen was.
  => Toen ik het wrak bekeek daagde het pas echt wat er voorgevallen was.
  
  (ich dènk datste twee zake tegeliek hubs wille schrieve)
  jbrouns: ERWEEKE jong, bedankt veur het aandachtige lezen, goan het verangere want de hubs geliek.
  Oh ja, ook bedankt voor de complimentjes :-)
  Sorry dat ik niet meer veel lees, ik kom hier nog maar eens af en toe piepen.
  Groeten