Volg ons op facebook
|
< terug
Naar de signalen van je lijf luisteren!
Morgen begin ik er aan, ik ga naar de signalen van mijn lichaam luisteren. Gedaan met de stress, mijn lijf wordt mijn raadsman.
Voor ik mijn hoofd te rusten leg stel ik de wekker in op zeven uur en vijftien minuten. Ik slaap in met de zalige gedachte van morgen wordt alles anders.
Tut tut tut tut… vanwaar komt dit vreemd geluid midden in de nacht? Shit, mijn wekker. Met een vertraagde beweging zoek ik de boosdoener en druk op de 'snooze'knop. Ik krijg negen minuten respijt en ik draai me nog eens op mijn andere zij. Onverbiddelijk wekt hij me terug en ik realiseer me plots mijn goede voornemen: 'luisteren naar de signalen van mijn lijf!'
Mijn lijf zegt: 'je bent nog helemaal niet uitgeslapen, je hebt zeker nog drie uur nodig vooraleer je iets zinnigs kunt uitvoeren. Sla de dons over je oren en luister naar je eigen nood.'
Al goed en wel mijn lieve lijf, maar ik heb een job en om negen uur wordt er van mij verwacht dat ik in de vergadering aanwezig ben. Het is pas zeven uur en vierentwintig minuten en ik ben mijn lijf al ontrouw. Zigzaggend van de slaap strompel ik naar de badkamer, geniet halfslaperig van mijn ochtendplas en ontdoe me dan van mijn nachtkleding. Gewoontegetrouw folter ik mezelf door even op de weegschaal te gaan staan. Oh oh, mijn verstand zegt: 'bouw maar een dieetdag in. 'Mijn lijf zegt: 'ik heb reuze trek.' Ik volg dus mijn lijf.
Tien voor negen ben ik op het werk en dus nog even tijd om een kop koffie te drinken voor de drie uur durende vergadering begint. Mijn lijf zegt: 'een wandelingetje dat zou ik nu wel zien zitten.'
Mijn coördinator zegt:' zullen we dan maar van start gaan?'
Na één uur en het is nog geen pauze geeft mijn lijf aan: 'ik moet hoogdringend!' Ik knijp mijn billen dicht en voel de krampen in mijn buik de druk verhogen. Na anderhalf uur is het eindelijk pauze, er zijn twee toiletten voor vijftien mensen en we hebben tien minuten. Het vervolg laat zich raden, ik ben mijn lijf ontrouw en laat wat eruit wil, wachten.
Een collega trakteert voor haar verjaardag en ze heeft lekkere cake gebakken. Ik negeer bewust de signalen van mijn lijf en eet smakelijk van de aangeboden chocoladecake. Collegialiteit is toch een belangrijke troef, of niet?
Na de middag overvalt mij een natuurlijke depressie en ik zou niets liever willen dan naar mijn lijf te luisteren en even een dutje doen, maar ik heb nog werk te verrichten.
Als ik thuis kom, ligt er een hoop strijk op mij te wachten en ik zucht zodat ik mijn lijf zou horen, maar mijn lijf heeft me in de steek gelaten. Ik neem een boek en trek me terug in het kleinste kamertje en laat alle shit van een ganse dag mijn lijf verlaten.
Morgen doe ik weer normaal!
feedback van andere lezers- Julien_Maleur
Een stuk vol betekenis en graag gelezen. De meeste mensen weten wel hoe ze gezond moeten leven, maar kunnen dat niet omwille van hun werk. Dat is dan het grote verschil. Toen ik nog beroepshalve bezig was kon ik ook nooit naar mijn lijf luisteren. Nu ik met werken gestopt ben, heb ik ook geen tijd (eigenlijk nog minder) maar nu vul ik mijn tijd in naar eigen goeddunken en kan ik dus luisteren naar mijn lichaam. Alleen neem ik nog altijd veel te weinig nachtrust (2 à 3 uurtjes)
sproet: als we alles zouden doen dat ze ons voorhouden, hebben we uren te kort op een dag.
liefs, trees - DeKoeneRidder
Heel mooi en diepgaand geschreven. Velen zullen zich hierin herkennen!!
Luf en knuf.
XXX DKR
sproet: ik denk dat we veel te onvrij zijn om echt naar ons eigen lijf te luisteren.
liefs, trees - Rob
Tot en met: "...eigen nood." liep het geheel parallel aan mijn ochtenden, daarna is er een hemelsbreed verschil.^_^
Knap trouwens dat je het zolang kunt ophouden.
Hier en daar begin je onnodig op en nieuwe regel en zie ik wat spaties na een ' die er niet horen.
sproet: de spaties zijn gecorrigeerd, de witte regels haal ik er nog uit, eerst herlezen.
mijn lijf zegt: 'stuur Rob een smakje!'
ssmmmmaaaakkkkk van sproet - otiske
Heel goed beschreven, eigenlijk moeten we dat allemaal meer doen. spijtig genoeg zijn het vaak voornemens die niet lang standhouden.
Goed beschreven, groetjes.
sproet: ja, maar de plicht bepaalt anders.
liefs, trees - Mistaker
Ik moet al een uur eerder op en ben een nachtmens!
Leuk en verstandig verhaal Trees.
Liefs,
Greta
sproet: ik kan zo slecht uit mijn bed, dat is een ware ramp.
liefs, trees - jan
heb je iemand nodig voor de strijk?
erg hé die tredmolen!
grts
sproet: als je zin hebt om mijn strijk te doen, geen probleem. kom maar af dan zorg ik voor iets lekkers.
liefs, trees - yellow
knap verhaal en herkenbaar voor vele vrouwen
want als mannen naar het toilet moeten is er bijna steeds plaats :)
foutje in de eerste strofe, je gebruikt het woord folteren verkeerd in één van de laatste zinnen,
groetjes,
Marc
sproet: correctie aangebracht waarvoor mijn dank.
bij ons moeten de mannen ook op dit toilet, er zijn nergens bomen in de buurt.
liefs, trees - iris
midden in de nacht moeten opstaan.... het is zo onmenselijk :-)
knap geschreven en héél herkenbaar. Hoe zou dat komen ??
groetjes,
Lieve
sproet: erg he, wat ze een mens aandoen op zo'n onmenselijk uur midden in de nacht opstaan om te gaan werken. herkenbaar he!
liefs, trees - Hoeselaar
Mooi voornemen maar de werkelijkheid ziet er meestal anders uit.
Voor ik mijn hoofd te rusten leg, (moet daar geen komma staan?)
Willy
sproet: dat is zo, de werkelijkheid is dat we geen tijd hebben om naar ons lijf te luisteren.
liefs, trees
ik ga eens naar die komma zien. - innerchild
Zoals jij alleen het zeggen kan ... in geheel jouw eigen stijl. Mooi weer !
En ja, tussen 'willen' en 'kunnen' is een groot verschil ...
sproet: thns Robijntje en je merkt het goed op dat is een beetje mijn stijl van schrijven.
liefs,trees
hoe was het examen? - aquaangel
zeer herkenbaar
xx fijn weekend, neem het er van. ;)
sproet: ik ga proberen naar mijn lijf te luisteren dit weekend.
liefs, trees
fijn weekend ook voor jou. - koyaanisqatsi
Als ik naar mijn lijf moest luisteren, lag ik twaalf uur per dag te pitten, zat ik vier uur schrijven en vier uur te lezen, ging ik een uur lopen, lag ik een uur in bad en bleven er nog twee uur over om me te scheren (schedeltje moet er ook dagelijks aan geloven) en te eten... Niet dus...
:-)
sproet: ben het helemaal met je ritme eens, alleen dat scheren daar spaar ik dan veel tijd mee.
liefs, trees
|
