Volg ons op facebook
|
< terug
De scheiding - (69)
Hfdst 23.
Twee weken zijn voorbij sinds het kortgeding. De rechter gaf Lisa bijna over de hele lijn gelijk. Ze woont nu al ruim een week opnieuw in het rijtjeshuis, dat ze samen met haar man een paar jaar geleden heeft gekocht. De lening moet echter nog meerdere jaren worden afbetaald. Maar dat is niet haar zorg. De rechter besliste dat haar man verder moet afbetalen.
Toch is Lisa niet tevreden. Ze kan het niet verkroppen, dat het bezoekrecht niet is afgeschaft. Haar man mag nog steeds één zondag in de maand enkele uren doorbrengen met Bartje, al moet dat dan wel in het bijzijn van een sociale assistente. Lisa voelt zich ongelukkig bij het vooruitzicht, dat ze de jongen dan steeds een paar uur zal moeten missen. Zo ver is het echter nog niet. Het eerstvolgende bezoekrecht is pas over drie weken. Er kan nog van alles gebeuren.
Het gerinkel van de huisbel maakt een einde aan haar chaotische gedachten. Voor ze open doet kijkt ze diskreet door het venster, uit schrik dat het haar man is die aanbelt. Hij is het niet. Een aktetas van Cartier onder de arm staat haar advocaat, meester Lahousse, voor de deur te wachten.
Lisa is blij hem te zien. Na het kortgeding, nadat de rechter uitspraak had gedaan, zijn ze samen iets gaan drinken. Om de overwinning te vieren. Haar ouders lieten hen alleen en waren met Bartje naar huis teruggekeerd.
Meester Lahousse bleek bijzonder charmant gezelschap. Lisa vond hem best leuk en kreeg warempel kriebeltjes in de buik. Toen ze afscheid namen hield hij haar hand iets te lang vast en zei:
'Ik kom in de eerstkomende dagen eens langs bij jou thuis om het vonnis nader toe te lichten. We kunnen dan ook de verdere afhandeling van uw zaak bespreken.'
Nu is het zo ver. Meester Lahousse staat voor de deur. Zenuwachtig gaat ze open doen. Haar hart klopt tot in haar keel. Een onderhuidse hitte neemt bezit van heel haar lichaam. Meester Lahousse laat haar duidelijk niet onberoerd. Zou hij haar knap vinden?
'Komt u binnen, meester.'
Met een natuurlijke elegantie gaat ze hem voor naar de salon. Daar nodigt ze hem uit om plaats te nemen in een van de zetels. Voor ze nog iets kan zeggen, onderbreekt hij haar met zijn diepe, warme stem:
'Noem me toch niet steeds meester. Dat klinkt zo formeel. Zeg maar gewoon Karel. Mag ik jou Lisa noemen?'
'Natuurlijk, Karel. Wat wil je drinken?'
'koffie is goed. Tenminste, als je hem niet meer moet zetten.'
Terwijl Lisa in de keuken koffie en de nodige kopjes gaat halen, kijkt meester Lahousse nieuwsgierig in het rond. De muur is geverfd in een vrij neutrale kleur en het meubilair is maar gewoontjes. Zijn cliënte leeft duidelijk niet echt in rijkdom. Ze is echter bijzonder mooi. Bovendien straalt ze een soort naïeve onschuld uit. Hij ziet een avontuurtje met haar wel zitten.
Deze befaamde advocaat heeft de reputatie te kicken op vrouwelijk schoon. Hij is zelf een knappe vrijgezel en al menige schoonheid probeerde hem tevergeefs te strikken voor een relatie. Samen naar bed, een seksuele ontlading en dan opnieuw goede vrienden, maar niets meer. Dat is zijn devies. Met Lisa ligt dat anders, moeilijker. Al van bij hun eerste ontmoeting voelde hij zich tot haar aangetrokken, maar hij is bang dat ze op hem verliefd zal worden en meer zal willen dan een avontuurtje. De voorbije dagen echter bleef hij aan haar denken en hij werd gekweld door een brandend verlangen naar haar lichaam. Zijn bezoek heeft dan ook maar weinig met de rechtzaak te maken. Meester Lahousse is op de versiertoer!
Al na enkele minuten komt Lisa terug. Ze draagt een licht katoenen bloesje met een iets te diep uitgesneden decolleté en een wit linnen rok.
'Hier is de koffie, Karel. Wil je er een stukje cake bij?'
Lisa overhandigt hem het kopje koffie en plaatst een schaal met sneden gebak op een bijzettafeltje voor hem. Als ze even vooroverbuigt bewondert hij haar volle, stevige borsten, die nu voor een groot deel te zien zijn. Ze voelt zijn blik en laat hem iets langer binnen kijken in haar bloesje. Haar wangen kleuren rood. Elke vezel van haar lichaam vraagt om bevrediging. Hoe lang is het nu al geleden dat ze de liefde bedreef? Ze ziet hoe meester Lahousse naar haar kijkt. Ze weet instinctief wat hij wil. Om de spanning te doorbreken vraagt ze:
'Heb je al een datum voor de zitting ten gronde?'
'Neen, dit is nog niet gepland. Ik houd je op de hoogte zodra jouw zaak op de rol staat.'
Dan blijft het even stil. Lisa is niet gaan zitten. Ze staat nog steeds recht, slechts een pas verwijderd van meester Lahousse. Met het licht op de achtergrond is haar naakte lichaam zo goed als zichtbaar door haar lichte zomerkledij. Haar hard geworden tepels punten doorheen de stof. Meester Lahousse beroert even haar hand, streelt dan haar dij. Ze voelt de drift. Met gespeelde verontwaardiging trekt ze zich terug. Meester Lahousse schrikt even van haar reactie. Hij had niet gedacht dat zijn aanraking haar zo zou opwinden. Hij kan zien hoe ze door begeerte wordt verteerd.
'Je bent zo mooi' zegt hij terwijl hij haar verleidelijk aankijkt. Dan staat hij recht, stapt tot bij haar. Hij omvat teder haar schouders, kust haar in de nek, achter het oor. Ze voelt de zindering in heel haar lichaam. Ze biedt geen weerstand. Zijn liefkozing doet haar zo goed! Voorzichtig verkennen zijn handen haar lichaam.
'Ik wil met je neuken', fluistert hij in haar oor. 'ik wil je naaktheid zien en voelen. Je bent nu toch vrij.'
Lisa verzet zich niet. Te lang al hunkert haar lichaam naar bevrediging. En al van bij de eerste ontmoeting voelt ze een vreemde aantrekkingskracht tot deze man, haar advocaat. Ze doen het op het tapijt, in de salon. Haar overgave is totaal. Haar verstand staat op nul. Meester Lahousse is verwonderd over het gemak waarmee ze zich aan hem geeft. Dan beseft hij plots de draagwijdte van zijn daad. Hoe moet het nu verder?
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- sproet
hoe moet het verder? hij kan misschien een advocaat onder de arm nemen...
goed gebracht!
liefs, trees
Julien_Maleur: dank je Sproet. Hij zal wel op haar verliefd worden, zeker!
groetjes
JM - DeKoeneRidder
Pfffffff..... Dit was voor mij persoonlijk ff doorbijten, de vuile slettebak. Sterk geschreven!
Julien_Maleur: Dank om toch te blijven lezen. Blij met je appreciatie en vooral met je fb. Mijn verhaal is uiteraard fictie, maar vooral geïnspireerd door zovele praktijkgevallen.
groetjes
JM - mephistopheles
Een gehaaide jongen die advocaat, da's duidelijk. Ik vind dit een goed stuk, heb deze reeks wel niet vanaf het prille begin gelezen maar het is niet zo moeilijk om erin te komen. Over echtscheidingen (lees: echtschijtingen) weet ik wel wat. M'n ouders hebben d'er zo'n twaalf jaar geleden eentje gehad die even krachtig was als de bom op Hiroshima. Je zou het eerder een vechtscheiding kunnen noemen. Liefde heeft zo z'n kwaadaardige kantjes..
grts.
Julien_Maleur: Dank je, mephistopheles, om even binnen te wippen. Ik ben blij met jouw appreciatie en fb.
grts
JM - henny
De gladjakker! Misbruik maken van de situatie
Julien_Maleur: spijtig genoeg geen uitzondering. Blij dat je blijft volgen. Groetjes JM
|
