Volg ons op facebook
|
< terug
De Elektrische borstel 2
Zoals gezegd de toon was gezet, en het dreveltje deed zijn ronde.
Ja kom, niet aan Moppie, hé Klaas?
Stookte Nelis het vuurtje nog wat op, en keek daar bij de kring veelbetekenend in het rond.
Daar gaat het niet om, maar ze moeten altijd die meid hebben, aldus Klaas. Nou ik niet dus dan, aldus Nelis, en trok een vieze smoel, je mag haar hebben hoor en houden, die paapse trut.
Moppie begon te snotteren, ze moeten altijd mij hebben, friemelde wat met haar zakdoekje,wat ze altijd en eeuwig in haar hand had, en liep schouderschokkend naar het keukentje. Klaas liep rood aan, maar durfde toch niet veel meer te zeggen. Ook al, omdat Nelis, op zich een gemoedelijke vent, maar dronken snel agressief was, en de hobby had, om dan met agenten te knokken.
Nou, nou, probeerde de Penenkop de boel te sussen,
hij voelde de bui al hangen, en herinnerde zich zijn laatste verjaardag maar al te goed, laten we het gezellig houden.
Ja Nelis, moet je weer de Tarzan uithangen, in een poging de boel om te zetten naar het vermakelijke, viel de Plofkop hem bij.
Maar die opmerking deed het kruitvat ontploffen.
Of het onbedoeld was of niet, Nelis kwam nogal wild en dreigend overeind, hierbij met zijn lange poten, het toch al niet al te stevige campingtafeltje, finaal onderste boven schopte.
Glazen vlogen door de lucht, en de chips dipsausen en pindaas vlogen alle kanten op.
Sjaan die recht tegenover Nelis zat, kreeg het meeste over haar heen, een flinke klodder dipsaus, drank, sigaretten peuken kleefden aan haar enorme boezem.
Tering gek, brieste ze, en haalde gelijk uit, boven op Nelis zijn giechel.
Maar die was wel wat gewend, snoof een keer, als of hij het lekker vond, en gaf toen Klaas, die niets meer had gezegd,
zo een dreun voor zijn hersens, dat deze met een klap achterover tegen het, toch al op instorten staande kabinetje vloog, zo hard, dat alle ruitjes het begaven.
Van mijn moeder, van mijn moeder geweest, de Penenkop schreeuwde het uit, alsof er een been van hem geamputeerd werd.
Politie, politie, schreeuwde Plofkop, bel de kit, hij is weer gek , ik zie het, ik zie het.
Maar Nelis had de smaak te pakken, ja lekker politie, belluhhh.
Greep de Plofkop met zijn grote klauw bij de strot, en drukte hem tegen de grond, en haalde zijn smoelwerk door de sausen en chips.
Dit werd de Penenkop te veel, hij pakte de bij lege fles jajum van de grond, en sloeg met alle kracht Nelis op zijn kop.
Deze sloeg hevig bloedend voorover, en waggelde struikelend naar voren, en had al gouw het eind van het vier bij vijf groot zijnde kamertje bereikt.
Juist toen hij met zijn knar tegen de deur zou knallen, rukte Sjaan deze open, zodat hij al struikelend het portaaltje overvloog, en de daaraan grenzende trap afdonderde.
Kolere Sjaan, hoorde je die klap, vroeg de Penenkop nog met de fles in zijn hand.
Ja, nou en? Van mij mag hij zijn nek breken, pleur op met die idioot.
En of er niets aan de hand was , vroeg zij ,
waar staat de stofzuiger, schele, en zette gelijke tijd het tafeltje overeind.
Zonde van je kabinetje, maar misschien kun je er nog glas in laten zetten.
De boel werd een beetje aan kant geholpen, ja het was toch weer gezellig Peen, opperde Sjaan, en ach ja we weten nu eenmaal hoe Nelis is, knettergek maar een klein hartje.
Ze was nog niet uit gesproken, of de deur ging open, en daar stond Nelis.
Zijn kop had meer iets wet van een platgetrapte tomaat met ketshup.
Kolere Peen dat was een goeie, wat een harde klauwen heb jij , heb ik nooit geweten.
Ja, sorry hoor Nelis maar je was zo agressief, ik moest wel.
Maak toch niet uit , ik weet het toch van mezelf, is er nog een neut?
Sjaan had een handdoek nat gemaakt in het keukentje, waar
Moppie nog steeds zat te mokken.
Kap daar nou eens mee trut, je bent toch ook zo.n trut, en je naait toch met Klaas, wat is daar nou mis mee, en je weet hoe Nelis is.
Hierna veegde zij het het bloed van Nelis zijn kop, en gaf hem een flesje bier, hier zuip op de jajem is op, hoe en waarom gaf ze maar geen uitleg aan.
Nou ik ga maar eens zakken,zei zij.
Sjaan woonde twee verdiepingen lager, in het van voor de oorlog daterende pantje.
Was gezellig hoor Peen, zei ze nogmaals.
Ja ik ga ook maar eens zei Nelis, het is mooi geweest, sorry Peen laat het kassie maar maken ik betaal het wel, o.k?
Ouwe pikkebaas.
Sjaan stond met haar sleutels te morrellen, toen Nelis achter haar opdook.
Sjaan wees nu eens eerlijk?
Doe je het echt met een tandenborstel?
Soms ja, en schei uit Nelis, maar een goeie leuter is ook nooit weg hoor.
Nou, nou, stotterde Nelis, nou?.
Wat nou, nou? Kom op dan maar, zeikerd ik heb ook wel trek in een beetje ontspanning na de party, en de batterijen zijn ook op.
© schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- Mistaker
Leuk verhaal!
G
Ivan: Dank je Mistaker, voor het willen lezen , vr.gr Ivan
|
