Volg ons op facebook
|
< terug
De scheiding - (74)
Hfdst 25
Lisa heeft zojuist Bartje naar school gebracht. Nu is ze op weg naar haar ouders, die haar deze morgen vroeg hebben getelefoneerd met de vraag om dringend bij hen langs te komen. Ze willen blijkbaar iets bespreken. Ze beloofde om hen op te zoeken zodra ze haar zoontje naar school heeft gebracht.
Ze weet niet wat haar ouders willen. Sinds ze opnieuw in haar eigen huis is ingetrokken heeft ze hen niet meer gehoord of gezien. Hun laatste ontmoeting was ter gelegenheid van dat laatste, beslissende kortgeding.
Lisa is niet echt nieuwsgierig naar wat haar ouders te vertellen hebben. Haar gedachten zijn elders, bij haar advocaat. Intussen zijn ze zo familiair geworden dat ze hem bij zijn voornaam, Jacques, noemt. Sinds de vrijpartij recentelijk bij haar thuis, is ze al twee keer bij hem op kantoor geweest. De eerste keer deed hij nog alsof er iets te bespreken viel met betrekking tot haar echtscheiding. De tweede keer deed hij die moeite niet meer. Hij telefoneerde gewoon met de mededeling dat hij haar miste en wou zien. Voorbije zaterdag heeft hij haar dan mee uitgenomen. Toen ze hem zei dat ze eerst een regeling moest treffen met haar ouders voor de opvang van haar zoontje, regelde hij zelf een oppas voor het kind bij hem thuis. Een limo met chauffeur bracht hen naar zijn villa in Wezenbeek-Oppem. Dit was een groot, indrukwekkend gebouw, in een prachtige aangelegde tuin gelegen. Ze was onder de indruk. Bartje zou er blijven slapen, terwijl hij haar mee uit eten nam naar een sjiek en heel duur restaurant, met internationale faam, in Antwerpen. Ze reden er heen in zijn rode blitse Ferrari.
gestolen. Ze dronken champagne als aperitief. Dom Pérignon. 'Het lievelingsmerk van James Bond en ook van mij.' zei hij al lachend. Al na een tweetal glazen zweefde ze in een heerlijke roes. De maaltijd die volgde overtrof alle verwachtingen. Ze aten Zeeuwse oesters als voorgerecht, een tussengerecht van Deense kabeljouwrug met ansjovisboter. Als hoofdgerecht trakteerde hij haar op jonge duif uit Anjou met truffel en hazenrug met veenbes. Dan volgde nog een dessert van doyennépeer-karamel en een selectie van geaffineerde kazen. Dat alles met aangepaste wijnen. Lisa voelde zich verwend als een echte prinses. Ze waren daarna nog uitgeweest in Antwerpen. Pas in de vroege morgen, rond vijf uur, waren ze terug in Wezenbeek-Oppem, waar Bartje rustig lag te slapen in de gastenkamer. Jacques stelde voor om bij hem te blijven slapen. Hard moest hij niet aandringen.
Nu nog denkt ze terug aan de wilde stoeipartij die toen volgde. Haar advocaat bewees nog eens, dat hij een zeer getalenteerde minnaar was. Tot drie maal toe beleefde ze een orgasme. Haar man was dit nooit gelukt.
Het begint een beetje te regenen als Lisa aanbelt bij haar ouders. Het is haar moeder die open doet en haar binnen laat. De begroeting is kort en weinig hartelijk. Als ze wil weten wat er zo dringend was is haar moeder met de vraag duidelijk verveeld.
'Het is jouw vader,' zegt de moeder,'hij wil jou spreken. Hij is nu een krant halen, maar komt zo dadelijk terug. Drink intussen een koffie.'
Ze is nu wel echt nieuwsgierig. Waarom wil haar vader haar spreken? Hun verstandhouding is niet bepaald goed te noemen. Daarvoor gebeurde te veel toen ze nog kind was.
Intussen zit haar moeder te praten over van alles en nog wat. Het maakt haar zenuwachtig. Ze zou willen dat haar vader al terug is, zodat ze weet wat er scheelt. Ze wil zo vlug mogelijk terug naar huis, genieten van de stilte en van de rust.
Het duurt nog ruim een half uur voor haar vader thuis komt. Hij groet haar met een nauwelijks zichtbare hoofdknik. Dan loopt hij naar de salon, waar hij eventjes in de krant bladert, voor hij hem opzij legt. Na enige tijd komt hij in de keuken, waar moeder en dochter koffie zitten te slurpen. Een niet te miskennen gebaar terwijl hij zegt:
'Kom, wij moeten eens praten.'
Enigszins ongerust volgt Lisa haar vader naar de salon. Haar tas met koffie laat ze achter in de keuken. Ze weet niet meer wat te denken. Haar vader doet zo formeel.
'Ga zitten!'
Ze zet zich neer op een stoel tegenover haar vader. De barse, bevelende toon in zijn stem, maakt haar bang. Iets zit hem duidelijk dwars, maar wat?
'Er wordt over jou geroddeld,' zegt hij plots, 'en over jouw advocaat. De buren hebben jullie zien kussen, aan de deur, toen hij jouw woonst verliet, na er bijna een hele namiddag te hebben doorgebracht.'
'De buren kunnen mij gestolen worden.' reageert ze opstandig. Maar haar vader legt haar met een handgebaar het zwijgen op en spreekt verder:
'Je hoeft niet zo te reageren. Er wordt heel wat over jou geroddeld. In mijn stamcafé hoorde ik vertellen, dat je samen met Bartje het voorbije weekend bij jouw advocaat hebt doorgebracht en dat je er bent blijven slapen. Ik werd er zelfs op aangesproken en iemand vroeg me hoe jij zo een dure advocaat kon betalen? Of je hem misschien in natura, met seks betaalt? Ik heb hem de mond gesnoerd en gezegd dat ik zijn honorarium van meester Lahousse heb betaald. Maar ik kon aan zijn gezicht zien dat hij mij niet geloofde en ook de andere stamgasten lieten duidelijk merken wat zij ervan dachten. Hoe zit dat nu eigenlijk met jullie?'
Lisa's vader windt zich steeds meer op terwijl hij spreekt. Hij ziet zo rood als een tomaat in zijn gezicht. Vragend kijkt hij haar aan. Maar hij heeft geen zin om veel uitleg te geven. Niet aan hem. Opnieuw moet ze aan haar kindertijd denken, hoe hij haar als kind lastig viel met allerlei vervelende opmerkingen over hoe schoon ze wel was, hoe ze een groot meisje werd, dat haar borstjes al mooi vorm kregen, en dergelijke rotzooi meer. Ze herinnert zich hoe hij kwaad als een gek alle jongens uit haar buurt hield, zodat ze nooit een vriendje heeft gehad. En al de rest! Die dingen die diep in haar binnenste verborgen zaten. Ze denkt er aan hoe hij haar omgang met Michel Vandam heeft gesaboteerd en tot het einde toe probeerde hun huwelijk te verhinderen. Tijdens haar huwelijk had ze deze jeugdtrauma's uit haar gedachten gebannen. Zelfs die paar weken, dat ze bij haar ouders was ingetrokken, had ze er niet meer aan gedacht. Maar nu herinnert ze zich het allemaal opnieuw. En dan zijn er die zaken die ze zich niet meer wil herinneren, maar die haar al zoveel nachtmerries hebben bezorgd. Neen! Ze is haar vader geen verantwoording verschuldigd. Ze wil hem geen uitleg geven.
Het blijft een hele tijd stil, na de preek van haar vader.
Ze kijkt zwijgend naar hem en meent een zweem van jaloersheid in zijn blik te bespeuren. Omdat ze blijft zwijgen herhaalt hij zijn vraag:
'En? Hoe zit het nu? Zijn jullie met elkaar naar bed geweest? Ik veronderstel dat je toch niet de nacht met hem hebt doorgebracht om monopolie te spelen?'
Het is alsof deze vraag, opnieuw gesteld, haar doet ontwaken uit haar overpeinzingen. Bars en hatelijk klinkt haar antwoord:
'Wat ik doe en met wie ik het doe gaat jou niets aan.'
Na deze emotionele uitbarsting staat ze op van haar stoel en wil opstappen, weg van haar vader. Hij pakt haar echter vast bij de arm en dwingt haar te blijven staan. Dan stelt hij zich vlak voor haar, kijkt haar recht in de ogen. Zijn stem klinkt dreigend:
'Zo lang ik jouw advocaat betaal wil ik weten wat jullie samen uitspoken. Of zal meester Lahousse je inderdaad gratis vertegenwoordigen in de rechtbank? Ik geef je een goede raad: stop dat gedoe met hem. Ik wil niet dat je met hem naar bed gaat. Je bent nu eindelijk bijna van je man af en het zou al te gek zijn, dat je al met een ander een relatie begint. Trouwens, je gelooft toch niet dat hij je lief heeft. Die advocaat wil alleen maar eens goed met je neuken. Meer moet je van hem niet verwachten. Zulke mannen willen alleen jouw jeugdig lijf misbruiken.'
Deze woorden van haar vader maken in Lisa herinneringen los aan gebeurtenissen, die ze uit haar geest heeft gebannen, waar ze nooit meer aan wilde denken. Nu staan ze opnieuw klaar en helder in haar geest. Er is haat in haar stem en elk woord is een beschuldiging als ze zegt:
'Ja! Jij kunt het weten! Jij wilde toch ook mijn jonge lichaam misbruiken, al die keren dat je mij in de badkamer en in mijn bed kwam lastig vallen!'
**
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- henny
Heel goede wending! Ik dacht al dat er zoiets was voorgevallen. Hij was mij te veel een tiran die alles naar zijn hand wil zetten. (y)
Julien_Maleur: Dank je Henny voor je appreciatie en commentaar.
groetjes
JM - sproet
idd een leukt wending die wat dynamiek aan het verhaal geeft.
liefs, trees
ps: in de achttiende zin klopt er iets niet, volgens mij staat er een verloren woord'gestolen'
Julien_Maleur: Dank je Trees.
groetjes
JM - mephistopheles
Ik ben een bezige gij geweest de laatste tijd, en dan heb je natuurlijk een leesachterstand op deze site. Goed, ik ga over naar het vervolg.
Julien_Maleur: dank je Mephistopheles.
vg
JM
|
