Volg ons op facebook
|
< terug
NOOIT MEER KERSTMIS en naar de hel met nieuwjaar (4)
We bevonden ons in een afgelegen deel van de stad. Een oud wit gebouw torende hoog boven ons uit en vertoonde zichtbare tekenen van verkrotting. Het zag er nog troostelozer uit dan een grafsteen en wekte de indruk dat het elk ogenblik in mekaar kon vallen. Overal om ons heen was er bedrijvigheid. Mannen, vrouwen, kinderen - voornamelijk gezinnen - naarstig zoekend naar die ene, perfecte naaldboom om opgesmukt in de woonkamer te zetten. Het waren slechte tijden voor de picea abies. Het hele jaar door lieten mensen 'm met rust en gaven ze d'er geen moer om maar wanneer het praalzuchtige aangezicht van het kerstgebeuren in een schaduw van stereotiepe cliché's over het volk neerdaalde moest iedereen plots zo'n boom hebben. Mensen zochten er obsessief naar zoals de Spaanse conquistadores minder dan vijfhonderd jaar geleden naar goud zochten en wanneer de kerstgekte dan eindelijk weer achter de rug was kieperden ze die arme bomen als dank voor bewezen diensten botweg in de container. De sparrenholocaust was begonnen, en het gebouw waar we ons bevonden - een opslagplaats voor kerstbomen - was in mijn ogen niets meer dan het Auschwitz van de naaldboom.
Eens we het gebouw binnen waren kwam er vrijwel onmiddellijk een verkoper op ons af gestapt. Hij had het uiterlijk van de ideale schoonzoon en z'n parelachtige glimlach ontblootte een spierwit gebit. Z'n kapsel was reglementair kort en z'n geruite hemd was keurig in z'n vastgegespte broek gestoken. Alles was zoals het hoorde. Geen enkele imperfecties. Geen enkele individualiteit in z'n uitstraling, alles was reglementair en uniform.
'Kan ik jullie helpen?' vroeg hij toen hij ons benaderd had, 'wat zoeken jullie?'
Het hele godverdomde gebouw bulkte van de naaldbomen. Er was werkelijk niets anders dat te koop stond en die idioot vroeg wat we nodig hadden. Ik mocht 'm al meteen niet.
'We zijn op zoek naar een penispomp', antwoordde ik bijdehand, 'waar vind je die hier ergens?'
'Euhm…meneer maakt zeker een grapje,' reageerde die snoeshaan, 'we verkopen hier alleen kerstbomen.'
'Echt waar? Dat was me nog niet opgevallen. Jezus zijn wij even verkeerd.'
Sandra gaf me een por en wierp me een niet mis te verstane blik toe: gedraag je!
'Let maar niet op hem,' zei ze terwijl ze hard in m'n arm kneep om haar ergernis te benadrukken, 'hij is nu eenmaal zo. Slechte genen.'
'Ik begrijp het,' antwoordde de verkoper met een nerveuze grijns, 'ik ben Jonas.'
'En ik ben Sandra.'
Ze schudden mekaar de hand en keken me vervolgens met z'n beiden aan. Vier ogen priemden zich in de mijne. Het was duidelijk dat het mijn beurt was om me voor te stellen, maar ik zweeg. Ze konden me wat. Ik was gekomen om een kerstboom voor Sandra te dragen. Dat was de enige belofte die ik gemaakt had. Al het overige interesseerde me geen fluit.
'En hoe heet meneer?' probeerde de verkoper. Z'n stem klonk nerveus.
'Meneer,' antwoordde ik laconiek, 'gewoon meneer. M'n hobby's zijn drinken, roken, laat opblijven en uitslapen. Ik weeg zevenenzeventig kilo, ben gek op Pink Floyd en The Doors en heb een gloeiende hekel aan domme vragen, socialisten, housemuziek en witloof. Goed, nu we mekaar wat beter leren kennen hebben kunnen we voortmaken, niet? Ik veronderstel dat je baas je niet betaalt om de godganse dag over koetjes en kalfjes te zitten lullen?'
Sandra kneep nogmaals in m'n arm. Er stond woede in haar ogen. Van al de mannen die ze kende die haar maar al te graag geholpen hadden met het dragen van een kerstboom had ze het aan mij gevraagd. Ik geloof dat ze werkelijk geen slechtere keus had kunnen maken, de stakkerd. Dat was ook grotendeels de reden van m'n slechte gedrag. Als ik me rot gedroeg dan was de kans groot dat ze me volgend jaar niet meer om hulp zou vragen. Ik was verzot op dat soort psychologie want het miste z'n uitwerking niet. Dat ik me daardoor niet erg populair maakte bij mijn medemens stond buiten kijf.
'Goed', zei de verkoper uiteindelijk, 'zullen we dan maar eens een kijkje gaan nemen naar een geschikte boom?'
'Een prima idee', zei ik spottend, 'je bent een getalenteerde verkoper. Je weet van aanpakken. Je zal het vast ver schoppen in de kerstboomindustrie.Alleen jammer dat het slechts een periodieke functie is, hé?'
'Komt u maar mee', zei die lul en dus volgden we hem.
Hij bracht ons naar de noordelijke gevel van het gebouw waar een hoop sparren op de grond lagen, allen bij mekaar gebonden zodat de takken niet te ver naar buiten staken. Het waren allen kanjers van bomen. Ik bedoel, d'er zat geen enkel kleintje tussen. Sandra's auto was even groot als m'n binnenzak en ik kon het me in de verste verte niet voorstellen hoe we zo'n boom d'er in godsnaam in zouden moeten krijgen.
feedback van andere lezers- Magdalena
Ik zou die grandioze beschrijving van de perfecte schoonzoon eindigenna 'Alles was zoals het hoorde.' en het voor zichzelf laten spreken.
De extra zinnen benadrukken de onderhuidse wrok. Op tijd stoppen is sterker, insinueert een terechte superioriteit die niet teveel woorden verspilt (grinnikgrinnik)
ik ben benieuwd naar het vervolg, maar in heel de beschrijving van Mister Perfect zou ik de woorden als 'lul' en zou vervangen door 'de beleefde jongeman'... iets er tussen dat je per ongeluk tegen de mannelijke manequinpop spreekt en jezelf snel corrigeert en zo...
:):)
Mephistopheles: Ja ik ben nogal bitter in m'n schrijven hé? Ben in het dagelijkse leven nochtans een vrij goedlachse persoon. Het is door m'n wrokkige kantjes op papier te zetten dat ik niet gek word. Schrijven is goede psychologie wat dat betreft. Bovendien is het een stuk goedkoper dan naar zo'n ellendeling te zitten luisteren die je niet kent en alleen maar naar je luistert omdat je hem/haar er geld voor geeft. Dood aan de psychologen!!! Lang leve de literatuur!! - jack
Hahahaha.
Geweldig leuk, alweer.
De naam Jonas is iets dat bij mij eerder positieve connotaties heeft, maar dat is subjectief. Toch zou ik er een iets kloteriger naam voor verzinnen, iets belachelijks als Henk of Hans ofzo. Verder vind ik niet dat er iets moet veranderen aan je beschrijving van die vent.
Twee kleine foutjes:
Tweede paragraaf: geen enkele imperfecties klopt niet, kan je beter aanpassen: geen enkele imperfectie / (hoegenaamd) geen imperfecties;
In de laatste zin: d'er in moet zijn er in of d'r in.
Nog nagrinnikend,
Jack
Mephistopheles: Vind jij Jonas geen domme naam dan? Ik anders wel. Moesten m'n ouders me zo genoemd hebben had ik me al lang opgeknoopt :)
Ja die spellingsfoutjes...haalde nochtans goede punten destijds tijdens dictee in lessen nederlands. Snap niet wat er mis gelopen is. Hersenen te veel aangetast door het bier veronderstel ik...
grts. - Ghislaine
Geinig dit stukje.
Mephistopheles: hehe dank je. Ben niet zo'n kerstliefhebber. Die gemaakte onzin altijd. Het is toch veel mooier als je iets doet voor iemand vanuit je hart i.p.v. het te doen omdat een commerciele feestdag het eist, niet?
bedankt voor het lezen,
grts. - koyaanisqatsi
Ach... de Kerst... (boom) :-)
Als vanouds... nice one!
Mephistopheles: Thanks. Als ik me wat beter voel schrijf ik het vervolg. Heb een verschrikkelijke verkoudheid te pakken. Probeer maar eens te schrijven als je om de twee minuten moet niezen en je neus moet snuiten, verdomd lastig.. - jan
als ik dit lees liggen de meesten op de brandstapel,
maar ik ben toch heel benieuwd hoe het afloopt!
grts
Mephistopheles: Het einde nadert...
grts. - sproet
duidelijk merkbaar je afkeur voor het kerstgebeuren.
liefs, trees
Mephistopheles: In dit geval vit ik op kerstmis omdat het verhaal nu eenmaal over die periode gaat. Ik heb eerder een probleem met die gemaakte commerce die er altijd omheen hangt. Het is toch veel mooier als iemand een geschenk voor je koopt of tijd met je wil doorbrengen omdat ze daar zin in hebben i.p.v dat het MOET gebeuren omdat de traditie dat vergt. M'n afkeer heeft meer daarmee te maken. - arwenn
geweldig. Ik lees hem alleen een beetje laat, ik zat er eigenlijk op te wachten!
De hoofdpersoon is wel een ontzettende klootzak, maar dat is juist leuker lezen!
XXX
Mephistopheles: Ach de hoofdpersoon valt wel mee, hij is alleen beetje verbitterd :p - manono
Eigenlijk is dit de prelude van 'De dolle gekruisigden'.
Het HP is één en dezelfde. De vorige lezers wisten dat nog niet.
Mephistopheles: hp is een soort alter ego
|
