|
< terug
16+ fascinatie
Rob had het appartement gehuurd waar ze bijeen kwamen. Zoals gewoonlijk was Diederik een half uur te laat. De beslissing was al eerder genomen dat Mayi niet meer uitgenodigd werd tot er klaarheid kwam.
Veerle had een grote bos veldbloemen op tafel gerangschikt, her en der theelichtjes aangestoken, blokjes kaas gesneden en chips op tafel gezet.
'Ben jij zeker dat Arthur een alien is?' viel Rob met de deur in huis.
'Ik twijfel.' Madeline voelde zich gespannen. 'Eerlijk gezegd, ik begin te denken dat ik een fout maakte.'
Diederik's stem was vriendelijk: 'Wat waren de elementen waardoor jij dacht dat hij een van ons was?'
Rob schoot in de lach en stak zijn middenvinger omhoog. 'The best fuck ever en mevrouw was verkocht!'
'Ik ben er tenminste zeker van dat hij geen tijdslus meer zal verwekken zoals hij deed!' snauwde Madeline.
'Mensen, niet pesten en niet teveel emoties. Wat gebeurde is gebeurd. Madeline, kom jij mee naar de keuken?' Veerle stond recht.
'Verdomme, Rob heeft gelijk, weet je dat? Ik vrees dat hij gelijk heeft.' Madeline zette de dampkap aan en stak een sigaret op.
'Ja meid, ik weet het. Het is een universele wet dat zeer vrouwelijk valt voor zeer mannelijk. Maar, wacht een beetje.' Ze trok haar panty's en onderbroek uit.
'Wat doe je nu?'
'Ik geef hem een koekje van eigen deeg. Kom.'
Madeline duwde haar sigaret uit die maar half opgerookt was.
'Neem jij maar de wijn en twee glazen, de volgende vijftien minuten zijn de vrouwen aan zet.'
Ze grinnikte.
Veerle schonk de - voor de gelegenheid dure - wijn in de glazen, terwijl Madeline tonic inschonk voor de Ziener en voor zichzelf, die allebei geen alkohol dronken.
Rob was met gebaren zijn intelligentie aan het onderstrepen: 'Hoe lang zijn we getraind om niet zomaar aan onze impulsen toe te geven? Voor welk soort mannen of vrouwen vallen we eigenlijk? We zijn gebr...' Hij stokte. Zijn blik bleef hangen. Zijn denken viel stil. 'Wij zijn...'
Madeline begon te schaterlachen.
Veerle zat met wijd open benen, haar rok zodanig gedrapeerd dat enkel Rob die tegenover haar zat, zag wat daar te zien was. Maar, dat het adembenemend was, was duidelijk.
'Mijn gezicht is hier!' Veerle wees met haar linkerhand naar haar gezicht. Rob's blik ging eventjes naar omhoog, in een flits en daalde weer langdurig naar een panorama dat blijkbaar al zijn aandacht verdiende.
Veerle en Madeline schaterden. Diederik boog zich voorover om te kijken waar Rob naar keek. De Ziener leek geïrriteerd.
feedback van andere lezers- Rob
Beetje goedkoop, die versiertruuk, daar til je het verhaal niet écht mee op.
Magdalena: Ik denk dat je de bedoeling niet begrepen hebt. Het is geen versiertruc.
:):) - Mephistopheles
Wat een gemeen vrouwentruukje, zo inspelen op de seksueel zwakkere man...
Magdalena: She's putting him in a spell.
Maar, ze zal hem wat laten sudderen en er hem terug uit halen.
:):):) - jan
mooi, het oog wil ook wat!
XXXX
Magdalena: grinnik!
|
