|
< terug
Een framboos en zijn promotie
Een ranzige framboos die altijd voorzien was van een heuse nimbus, wilde promoveren. Maar hij was in het ongerede geraakt over hoe hij kon gradueren.
Zeker, hij kon eens langsgaan bij de franc-tireur, die commensaal was van herberg de Gevulde Prei, maar dan zouden de overige frambozen, reactionair als zij waren, zeker protesteren. Wellicht kon hij in de donkere nacht wegsluipen onder volledige dekking van zijn gevulde pipet.
Hij moest overigens niet vergeten zijn paarse nietpistool mee te nemen, want zonder dat ding kon niemand zijn no-claimkorting waarborgen. En dat zou ongetwijfeld een hoop gemeier opleveren. Maar hij had er, ondanks zijn fibromyalgie, voldoende fiducie in dat hij kon wegsluipen en de franc-tireur te spreken kon krijgen. Zolang hij de ketters maar kon vermijden, zou het wel gaan. Hij moest zich vermannen en gewoon gaan, wat dachten ze wel.
Jarenlang had hij de mnemotechniek bestudeerd maar dat leek al zo lang geleden. Hij had er al tijden niets meer mee gedaan. Vroeger, toen hij nog "in den Bonen" was, viel hij al op. Hij was immers omringd door peulvruchten en tja, als framboos viel je dan op, ranzig of niet. Maar hier tussen de andere frambozen bleef hij onbemerkt en voelde zich daardoor onbeholpen en enigszins verloren.
Nee, hij moest de franc-tireur spreken, die kon hem helpen met zijn graduatie.
Midden in de nacht sloop hij weg. Zijn pipet tot de rand gevuld en zijn paarse nietpistool meenemend. Hoewel de herberg op een kwartiertje lopen lag, wist hij dat het een uur zou duren voor hij er was. Hij moest namelijk om de ketters heen.
Hij kwam de herberg binnen en ging naar de waard waar hij naar de franc-tireur vroeg. De waard bromde iets van 'zal kijken of hij er is', en liep weg. 'Wie kan ik zeggen?', vroeg hij achterom kijkend.
'Zegt u maar dat de mnemotechnicus er is', sprak de framboos.
'Zo, daar ben je', sprak de franc-tireur. 'Ik wist dat je zou komen.'
'Gradueren wil ik', sprak de framboos. 'Ik weet alleen niet hoe.'
'Ik kan je helpen', sprak de franc-tireur, 'maar dat gaat je kosten.'
'Hoeveel dan?'
'Het kost je een nietpistool.'
De framboos moest even nadenken. De inlichtingen waren hem veel waard, maar zijn paarse nietpistool uit handen geven dat was nogal wat.
'Goed', zei hij na enig nadenken, 'ik heb een paarse, help mij eerst.'
'Je moet', sprak de franc-tireur, 'naar ene Flip, hij woont in Tiel en kan je helpen gradueren.'
'En als ik gegradueerd ben, wat zal ik dan geworden zijn?', vroeg de framboos.
'Je zult promoveren van framboos tot confiture.'
De framboos had geen idee wat confiture betekende maar vond het mooi klinken. Erg mooi! Het leek hem wel wat. Hij overhandigde zijn paarse nietpistool aan de franc-tireur en bedankte hem, vroeg hem nog even naar de juiste weg en vertrok naar Tiel.
feedback van andere lezers- aquaangel
eet helemaal niet graag jam, maar dit is wel grappig
JakobRo: ben ook geen jam fan.
Dank je voor grappig: was ook zo bedoeld
gr. JakobRo - Mistaker
Vroeger at ik vaak jam. Soms heb ik er heimwee naar, vanmiddag nog.
Groet,
Greta
JakobRo: door dit verhaaltje? Da's mooi dan.
Dank voor je reactie - Vansion
gelachen!
JakobRo: heel fijn dat je moest lachen, dat is altijd goed. dank voor je fb
|
