|
< terug
Terwijl de oude prostituee aan 't naaien was
Terwijl de oude prostituee aan het naaien was, overdacht ze haar leven. Ze had zoveel mensen gekend of moest ze zeggen : klanten ? Ze waren samen oud geworden en van seks was er al lang geen sprake meer.
Hooguit wat intieme aanrakingen of wat geknuffel, meer wou en kon ze niet meer geven. Haar trouwe klanten vroegen ook niet meer.
Wat een leven had ze achter de rug. In haar geval was het meer op de rug, maar dat leek haar niet meer dan normaal. Ze glimlachte bij de gedachte alleen al. Ze herinnerde zich nog perfect al die brave huisvaders en heertjes die om haar gunsten kwamen smeken. En er ook nog voor betaalden. Als ze hen op straat tegenkwam, kregen ze een rooie kop en keken ze de andere richting uit. De heren der schepping, de heren der fatsoen.
Neem nu de groentenboer, die z'n vrouw en kinderen voortdurend afsnauwde. Bij haar was hij zo mak als een lammetje. Eénmaal per week kwam hij langs, stiekem in het donker. Teveel van zijne selder gegeten, na zes kinderen had z'n vrouw er genoeg van en was ze er niet rouwig om dat hij zijn overschot aan koolhydraten bij een andere vrouw deponeerde. Veel schoot er niet meer over van zijne knolselder, 't was niet veel soeps meer.
En dan die parvenue van een gemeentesecretaris, die haar steevast een bonnetje vroeg om te kunnen aftrekken van de belastingen. In de kerk zat hij op de eerste rij, met een godsvruchtige blik naar de gekruisigde Jezus te staren. Heiliger dan de paus, zou men denken. Alleen was hij z'n tien geboden vergeten. Doe nooit wat onkuisheid is.....
De beenhouwer was een geval apart. Over hem deden de meest bizarre geruchten de ronde. Z'n vrouw was er jaren geleden vanonder getrokken met een brouwer. Nooit nog iets van gehoord. Het gerucht deed de ronde dat hij haar in z'n saucijzen gedraaid had. Wat perfect mogelijk was. Ze vond al dat die saucijzen een rare smaak hadden, maar 't was oorlog en een mens ziet zo nauw niet als men honger heeft. Maar hij was ook een klant van haar en betaalde goed. Soms met vlees. Vlees dat onder de oorlog meer waard was dan geld.
Ze moest denken aan de onderwijzer, hoe heette die ook alweer ? Franske Boekske. Waarschijnlijk omdat hij altijd met een boek onder z'n arm liep en alzo de schijn ophield van een intellectueel te zijn. Op die was ze stiekem verliefd geweest, die moest niet betalen. Het was voor haar genoeg dat hij wat gedichten proclameerde.
Of wat van z'n fantastische verhalen vertelde. En dat kon hij als geen andere. Maar 't mocht niet baten, want na de oorlog hebben ze hem tegen de muur gezet. Wegens verregaande collaboratie met den Duits. Ook omdat hij ganse gezinnen had laten oppakken en naar een concentratiekamp had laten sturen.
Oja, er was ook nog dat manneke van amper achtien jaar. Die had ze ingewijd in de liefde en op z'n minst de geneugten van het vlees leren kennen. Hij is klant gebleven tot hij op een dag met zijne velo, in 't water terecht gekomen is. 's Nachts nog wel, nadat hij z'n wekelijkse portie liefde gekregen had. Met de nodige borrels erbij.
Maar teveel water in uwen wijn doen, kan faliekant uitdraaien.
Terwijl de oude prostituee aan 't naaien was, overdacht ze haar leven. Sjonge, wat een leven.......en nog altijd alleen......
©GoNo
feedback van andere lezers- matahari
Uit het leven gegrepen, knap geschreven.
liefs matahari - JakobRo
erg realistisch - elpe
Mooi verwoord deze terugblik op een ruw leven... grtz - Julien_Maleur
Prostituées mogen wel denken over hun leven, hun klanten, maar zeker niet praten. Mooi stukje lektuur.
vg
JM - Mistaker
Toptitel en knap verhaal! (ik had iets heel anders verwacht, afgaande op de titel!)
Groet,
Greta
GoNo2: Kent ge me nu nog niet? - Rob
Zitten een paar leuke woordspelingen in! - Magdalena
:) - tessy
Knap geschreven
Tessy
GoNo2: Vind ik ook....
|
