Volg ons op facebook
|
< terug
19 Braun ist auch eine Farbe
Neustrelitz was een mooie stad in rococostijl. Grote gebouwen waren overdadig versierd met bloemornamenten, de straten waren in rechte lijnen aangelegd, geen smalle middeleeuwse kronkelsteegjes.
Hotel Bergdorf was gelegen in de Tiergartenstrasse. Rustig gelegen. Een oase in een drukke stad, die Neustrelitz toch wel aan het worden was, dankzij de vele toeristen die hier kwamen genieten van de natuur en de omliggende bossen. De kamers waren verzorgd, het eten in het restaurant ook. Hier kwamen zakenmannen, lokale partijfunctionarissen en hoge partijbonzen. Al dan niet vergezeld van hun maitresse.
Daar werden, zoals in de meeste hotels, de grootste deals afgesloten. Daar werd er beslist over het wel en wee van miljoenen mensen. Niet in obscure achterkamertjes die weg hadden van een rovershol. Waarom zouden ze ook ? Ze hadden de macht en een politieapparaat dat bekend stond om haar efficiëntie en doortastendheid. Wat ze niet wisten, al die heren en vrouwen van het grote fatsoen, was dat ze constant afgeluisterd werden. En partijbonzen, die zich nogal eens smalend uitlieten over de Fuhrer, verdwenen van de één op de andere dag in nevel en mist. Dit maakte ook deel uit van de strategie die Hitler gebruikte om z'n dictatorschap blijvend te vestigen en te behouden. Maar hotel Bergdorf was gekend om z'n discretie. Een betere plaats was er niet om een tȇte à tȇte te hebben met een zekere Dr. Ilse Schicksal.
Harry kende dit hotel, was er vroeger geweest toen hij op doorreis was naar de Oostzee. Hij kende de uitbater, Anton Wolff, persoonlijk. Anton Wolff was een jazz-fanaat en speelde niet onverdienstelijk jazztrompet. Hij dweepte met alle grote namen uit jazzwereld. Harry had hem 78-toerenplaten bezorgd en kon sedertdien doen en laten wat hij maar wilde. Hij werd steeds op z'n wenken bediend, niet dat hij er misbruik van maakte, maar het streelde z'n ijdelheid en als het er op aankwam om een frisse jonge Fräulein in z'n bed te krijgen, wist Anton Wolff wel raad.
Het restaurant was nog gesloten, de bar was open. Aan de eikenhouten toog, massief met uitgesneden bloemmotieven, zaten een paar hoge heren van de bruinhemden. Dr. Ilse Schicksal, in haar zwart uniform van SS-Sturmbannfuhrer trok onmiddellijk de aandacht. De bruinhemden keken haar verachtelijk aan en deden geen enkele moeite hun antipathie weg te steken. Het was een strijd om macht, die meer en meer openlijk werd gestreden. Ernst Röhm, rijksminister zonder portefeuille en tevens hun leider, ging er prat op de Fuhrer van antwoord te dienen. Stak ook niet onder stoelen of banken dat hij praktizerend homoseksueel was en liet zich graag omringen door mooie jonge mannen. Wat hem een paar maanden later duur te staan zou komen.
Ilse bekeek op haar beurt de bruinhemden vanuit de hoogte, zich bewust van de aversie die ze uitstraalde ten overstaan van die homo's. Harry kon een glimlach niet onderdrukken. Dat beloofde. Ze gingen beiden aan de toog staan, ver genoeg van de bruinhemden en toch dicht genoeg om alles te kunnen verstaan. De barman had Harry herkend en kwam met een blij gezicht, wegens de goede fooi die hij altijd kreeg, naar hen toe.
" Guten Tag, Herr Harry, guten Tag Frau Sturmbannfuhrer..."
" Guten Tag Fritz en zeg maar Ilse tegen de Sturmbannfuhrer, mijn vrienden zijn haar vrienden..."
" Een whisky on teh rocks voor Harry en voor Frau Ilse ?"
" Een sherry graag..."
" Komt er zo aan, komt er zo aan..."
" Komt er zo aan, komt er zo aan " aapten de bruinhemden hem na, waarop ze in een bulderende lach schoten, fier dat ze zo'n intelligente commentaar hadden.
Ilse's ogen vonkten, weer zag Harry die hardheid in haar ogen verschijnen. Het was oppassen geblazen, want Dr. Ilse Schicksal was gewapend en zou zonder veel bezwaar haar wapen gebruiken. Ze keek Harry aan, die z'n schouders ophaalde alsof hij wou zeggen dat het sop de kool niet waard was. De barman bracht het gevraagde en begon quasi onverschillig glazen die al proper waren nogmaals uit te spoelen.
Eén van de bruinhemden, een kleine dikkerd met bloeddoorlopen ogen, sloeg met z'n vlakke hand op de toog, waarbij z'n glas Oettingerbier omviel
" Du Dreckjude, reinigen sofort" bulderde de dronken bruinhemd.
" Jawohl, mein Herr.."antwoordde Fritz en maakte aanstalten om het bevel uit te voeren.
" Stehenbleiben...."gebood Ilse op luide toon die geen tegenspraak dulde.
De bruinhemden bekeken haar alsof ze het in Keulen hoorden donderen, wat niet kon, gezien Keulen honderden kilometers verwijderd was van Neustrelitz.
" Van SS' ers neem ik geen bevelen aan en zeker niet van een SS-Frau..."blafte de dikke bruinhemd naar Ilse.
Ilse voelde een ontembare woede opkomen, haar killerinstinct kwam boven......
©GoNo
feedback van andere lezers- killea
die Spannung steig ständig...
xxx
j
GoNo2: Dankuwel - tessy
Oei opletten voor vrouwen die woedend worden, ze zijn gevaarlijker dan mannen.
GoNo2: Dankuwel - Mephistopheles
Eens met Tessy. een kwade vrouw is eeng gevaarlijke vrouw
GoNo2: Dankuwel - Mistaker
Scheisse!
Een vrouwelijke Führer heet trouwens een Führerin.
Groet,
Grets
GoNo2: Die graad bestond niet bij de SS.
Tegen een generaal zegt men ook niet Generalin..... - henny
Gedonder in de glazen...
GoNo2: Dankuwel !
|
